Doğum eylemini başlatan nedenlerin neden olduğu kesin olarak bilinmemektedir; ancak hamileliğin doğumla sonlanmasında etkili olduğu düşünülen bazı teoriler vardır. Bu teorilerden kısaca bahsedebiliriz:
Uterusun gerilme teorisi: Hamileliğin son haftalarında Uterusun genişlemesi durur. Bunla birlikte fetüsün büyümesi de devam eder. Bu durumda intrauterin tazyik artar ve uyarılarla Uterus Kontrakte olur yani kasılır.
Progesteron eksikliği teorisi: Miadına yaklaşmış Hamilelik de, progesteron seviyesinde gerileme olur ve bu durum, uterus kontraksiyonlarının başlamasına sebep olur.
Mekanik iritasyon teorisi: Başın pelvis kanalına girip angaje olması, alt segment üzerine basınç yapmasına neden olmaktadır. Bu saınç nedeniyle kontraksiyonlar başlamış olur.
Oksitosin teorisi: Hamileliğin sonunda Plasenta Oksitokinaz enzimini yeterince salgılayamaz. Bu nedenle Uterusun kasılmasını sağlayan Oksitosin Hormonu açığa çıkar ve arkasından kontraksiyonlar başlar.
Plasentanın yaşlanma teorisi: Uterus içi basınç arttığı için, oksijen seviyesinde azalma olur. Buna bağlı olarak plasentada yaşlanmalar görülür. Plasenta, salgılaması gereken hormonları yeterince salgılayamadığından dolayı, kontraksiyonların başlamasına neden olur.
Fetal adrenal salınımı teorisi: Fetal adrenallerden salgılanan kortizonun, kontraksiyonlara başlamasında rol oynadığı düşünülmektedir.
